Hij doet me denken aan James Bond.
Ger van Elk
Ik heb een documentaire gezien over (en met) Ger van Elk. Tijdens het maken van die documentaire krijgt Ger een herseninfarct. Ik zie hem veranderen van een dwarse, recalcitrante kunstenaar in een hulpeloos, afhankelijk persoon. Sindsdien heb ik een zwak voor Ger van Elk.
Buitenbeen
Arrowglas hangt sinds kort op zaal. Daarvoor heeft het kunstwerk in het depot gehangen.
Ik was er altijd nieuwsgierig naar. Wanneer de deuren van het depot even open stonden, was het eerste werk wat ik zag. Het is groot en driedimensionaal. Niet te missen.
Een eigenwijs buitenbeentje was het ook. Of beter: buitenbeen. Hij past niet in het opbergsysteem van het depot, je weet wel, van die grote ijzeren hekken die je uit kunt schuiven.
Kennismaking
Het werk hangt nu op zaal. Gek, het oogt nu minder imposant. Ik mis de mysterie doordat ik het kunstwerk zo vaak en zo lang als ik wil kan zien.
Maar eerlijk is eerlijk; ik kan hem eindelijk leren kennen. Het kunstwerk, maar misschien ook een beetje de man achter het werk.
Die kant op
Ik zie een grote grijze pijl als lijst met daarin een geschilderde afbeelding van een pijl, een lampenkap, een tafel met twee flessen en een glas erop. In één fles zit een peer en in de andere fles denk ik een trosje blauwe druiven. Ik vraag me af of er dan ‘sterk water’ in de flessen zit, vast.
James Bond
Het glas is een martiniglas. Voordat ik er erg in heb, denk ik aan James Bond: James Bond of all people! De film Licence to Kill zag ik in de bios, geen idee waarom eigenlijk. Ik ben geen fan van James Bond, en toch leg ik deze link. Kunstwerken openen onverwachte laatjes in je hoofd.
Back to business
Terug naar Arrowglass. Ik vraag me af waar ik zou willen dat het werk hangt. Waar ik meer van Arrowglass houd. Ik weet het antwoord nog niet.
Ik denk ook nog eens aan Ger. Hij overleed in 2014.
Geschreven door collega Marieke