Eureka!
Katerina Belkina
Het fotokunstwerk Good news van Katerina Belkina maakt me vrolijk. Het zit in de titel, maar zeker ook door mijn eerste ervaring met het werk.
Ik baalde
Nog voor ik als Kijkcoach in het LAM werkte, bezocht ik het museum met mijn broer. Het was niet heel druk die dag en Sam, inmiddels mijn collega-Kijkcoach, nam ons mee op reis door zaal 2 en 3. Hij sprak ons aan bij een videokunstwerk. Een werk bestaande uit drie beeldschermen. Ingrediënten van een Chinese maaltijd verplaatsten van het ene beeldscherm naar het bord in het andere beeldscherm. ‘Kijk eens aandachtig, wat kun je allemaal ontdekken?’, vroeg Sam. Na een tijdje zag ik dat de handen van verschillende mensen zijn. Wat leuk om zelf tot ontdekking te komen! Maar ik zag niet dat de middelste twee handen ook verschillend waren. Daar baalde ik wel van… dat moest ik toch kunnen zien?
Waarom kwam ik daar niet op?
Bij een volgend kunstwerk vroeg Sam of de compositie ons ergens aan deed denken. Nee helaas, ik kwam niet zelfstandig op Het Laatste Avondmaal van Leonardo Da Vinci. Hè verdorie, waarom kwam ik daar niet op? Licht teleurgesteld in mezelf was ik wel. Maar buiten dat vond ik het enorm fascinerend dat deze kunstenaar een pareltje uit de kunstgeschiedenis had gebruikt en vertaald heeft naar een moderne eigenzinnige versie.
Het gebeurde in een split second
We liepen een stukje verder naar de volgende zaal. Links aan de muur hing het fotokunstwerk. Ik zag het blauw en geel, de witte doek om het hoofd en toen gebeurde het in een split second; Eureka! Dat is het Melkmeisje van Vermeer!
Geschreven door collega Marlous