Zo had ik het nog nooit bekeken.
Pawel Ferus
Samen naar kunst kijken is af en toe een stuk lastiger dan je zou verwachten. Zeker bij een werk dat abstract is en inspeelt op de associatie. De meningen en opvattingen verschillen. Uitdagend, maar vooral leuk.
Energiedrankjes
‘Waar staat de boeddha voor in dit werk?’, vraag ik vaak bij dit kunstwerk. Rust, geluk en evenwicht zijn vaak de eerste associaties. Onlangs antwoordde een bezoeker met energie. ‘De boeddha staat op energiedrankjes. Dus pas nadat je genoeg energie hebt, bereik je de staat van boeddha’, legde ze uit.
En waarom druipt de witte verf van de boeddha af volgens jou? vroeg ik haar.
‘Net zoals de verlichting kan die staat niet lang duren en neemt langzaam weer af’, zei ze. Ze maakte me nieuwsgierig. Zo had ik het nog nooit bekeken. Ik vertelde haar dat mijn antwoord op de vraag rust was. Niet omdat de boeddha er rustig uitzag, maar omdat hij boven de energiedrankjes zweefde. ‘In een maatschappij waar alles snel en direct bevredigend moet zijn, verliest rust zijn waarde. Consumeren is belangrijker dan innerlijke rust’, zei ik.
Het verschil in de manier waarop wij keken was het waardevolle in dit werk. Zó waardevol dat aan het einde van het gesprek niet ter sprake kwam wat de werkelijke bedoeling was van de kunstenaar.
We eindigen het uitwisselen van ideeën over het krukje. Want waar staat het krukje dan voor? Maar die bewaar ik graag voor een gesprek met jou.
Geschreven door collega Sam