Hij zit in 5 HAVO, is vijf dagen per week te vinden op het voetbalveld en gaat zes keer per week naar de sportschool. Je vraagt je af waar hij de tijd voor zijn baan in het museum vandaan haalt. ‘Veel sporten kost veel tijd maar geeft ook veel energie. Mij krijg je niet snel moe’, zegt de 16-jarige Bas. Bijzonder: Bas heeft helemaal niets met musea. Tijdens zijn schoolpauze belden we LAM Kijkcoach Bas op om hem het hemd van het lijf te vragen.
Sollicitatie via Whatsapp
Bas is beslist geen museumganger of kunstliefhebber. Hoe hij dan toch bij ons terecht kwam? ‘Ik kreeg de LAM vacature via een vriend op Whatsapp. Of ik zin had om in een museum te werken? Niet echt. Ik wilde gewoon graag aan de slag. Na de eerste sollicitatieronde op Whasapp mocht ik op gesprek komen. Dat was leuker dan gedacht, maar ik dat de baan écht leuk zou worden had ik niet verwacht.’
Ze zijn gewoon aardig
‘Als ik naar een museum ga, tref je me niet op mijn vrolijkst. Ergens dacht ik dat iedereen dat had en dat ik hier alleen maar ongezellige mensen zou treffen. Ik vind het fantastisch: iedereen die hier komt is enthousiast. Je hebt de leukste gesprekken. Vaak begint het bij de kunst en gaat het daarna over heel persoonlijke dingen. Over iemands werk of hobby’s, wat mensen meemaken. Achteraf weet ik dan niet meer hoe we op dat zijpad zijn gekomen. Andersom kan ook: dat we het eerst hebben over iets onbenulligs en daar dan een kunstwerk aan koppelen.’
Verademing
Dat er in het LAM gewoon gepraat en gelachen mag worden vindt Bas geweldig. ‘Hier bruist het. Als iemand beneden lacht, hoor je het boven in het museum.’
Zelfs mijn vader
‘Mijn ouders waren onlangs in het museum. Ze waren enthousiast. Mijn broer viel om van verbazing toen hij het hoorde. Mijn vader heeft niets met musea. Helemaal niets. Nu wil mijn broer ook komen; als mijn vader het wat vindt, dan moet het écht bijzonder zijn.’
Linksachter
Of hij het niet gek vindt om tussen al die ruige voetbalpartijen opeens tussen de kunst te staan? ‘Nee hoor’, zegt Bas. ‘Ik voel me hier als een vis in het water. In het LAM staan de bezoekers centraal; dit is een super sociale baan. Bij voetbal gaat het uiteindelijk ook om het samen zijn en samenwerken, om plezier te hebben. Op het veld ben ik linksachter. In het museum ben ik spits. Van verdedigen naar pro-actief op de mensen af. En dat is top. Uiteindelijk wil iedereen het liefst spits zijn.
Zin om samen met Bas naar de kunst te kijken? Op zondagen heb je de meeste kans hem in het LAM te treffen.
