Een van de belangrijkste vereisten voor de medewerkers Publieksservice is nieuwsgierigheid. Die willen we immers ook aanwakkeren bij de bezoekers. Nieuwsgierigheid werkt net als enthousiasme aanstekelijk. Nou, nieuwsgierig en enthousiast zijn ze. Tijdens een rustig moment bedachten ze vijf vragen voor onze directeur Sietske van Zanten.
Voor alle nieuwsgierige geesten hier de vragen en antwoorden.
Wat is je eerste herinnering aan kunst en wat heeft de doorslag gegeven om te werken met kunst?
Een poster van de Spaanse kunstenaar Salavador Dali die bij mijn vriendinnetje uit groep 3 thuis hing. Doodsbang was ik voor de afbeelding. En tegelijk intrigerend. Het beeld is altijd blijven hangen in mijn hoofd. Later, op de middelbare school, is de keuze voor de kunst duidelijker geworden. Zelf had ik een bèta pakket met het vak tekenen erbij, maar een van mijn beste vriendinnen kwam uit een zeer cultureel onderlegd gezin. Bij haar thuis ging het altijd over literatuur, kunst, muziek. Ik hing dan aan hun lippen. Daar is het het zaadje gelegd voor mijn carrière in de kunst.
Welk recept heeft Itamar Gilboa (van de enorme installatie van een jaar eten en drinken in porselein) met groene kool?
Wat een leuke vraag. En, na een telefoontje met Itamar, weet ik het. Hij gebruikt de kool meestal als sla. Beetje peper en zout, olijfolie en wat citroensap erop.
Wat is het mooiste compliment?
Daar hoef ik niet lang over na te denken. Bezoekers die vol energie en nieuwe ideeën naar buiten lopen, doen me gloeien van trots. Zeker als ze helemaal niet veel met kunst dachten te hebben en dan bij ons ervaren dat kunst wel leuk en inspirerend is. Dat ze verrast zijn, zeggen dat ze het zo nog nooit hadden bekeken.
Dat NRC ons een radicaal eigenwijs museum noemde, vind ik ook mooi. We wilden altijd aanvullend museum zijn. Een museum dat iets zou toevoegen aan het prachtige aanbod dat er al is in Nederland. Een instapmuseum. Een plek waar mensen zin krijgen in meer, op het idee komen ook eens naar een ander museum te gaan. Die kop in NRC samen met de reacties van bezoekers en collega’s uit het vak, geven aan dat we echt iets anders bieden.
Waar let je op als je een kunstwerk voor het LAM kiest?
Dat het een toevoeging is op de collectie en presentatie, zowel in publieksbeleving, materiaal, techniek als verhaal. En natuurlijk past het werk in ons thema voedsel & consumptie.
Hoe ziet het LAM er over tien jaar uit?
Mijn wens is dat wij over tien jaar nog steeds een plek zijn waar contact met de bezoekers centraal staat. Waar mensen misschien voor de honderdste keer naar eenzelfde kunstwerk komen kijken en dan toch nog iets nieuws ontdekken. We hebben nu al bezoekers die meer dan zes keer bij ons zijn geweest en er geen genoeg van hebben. Ik ben ervan overtuigd dat je, met de juiste handvatten en prikkels, oneindig vaak naar een kunstwerk kunt kijken. Net zoals je niet uitgeluisterd raakt op een lievelingsliedje.
Ik hoop ook dat we onze aanvullende rol weten te behouden. Dat we steeds net iets anders bieden dan de rest. Dat dit dan nog steeds de plek is waar ruimte is voor experiment zodat we blijven groeien.
Ten slotte, de afrondende vraag. De bonusvraag. Tijdens de sollicitatiegesprekken stelde je ons de vraag ‘Is er nog iets dat je voorbereid had dat nu nog niet besproken is?’ Kun jij die vraag nu beantwoorden?
Mooi. Ik grijp deze vraag aan om een tip te geven. We hebben het nog niet breed gecommuniceerd, maar gaan dat zeker nog doen. Omdat het zo bijzonder is. Dit schooljaar bieden we alle klassen van de basisscholen een bezoek aan het LAM aan. En niet zomaar een bezoek, maar kosteloos. En, nog veel sterker: een bezoek waar je het hele museum voor jou en jouw klas krijgt. Inclusief vijf van onze beste medewerkers die je anders laten kijken. Een cadeau.
