Regelmatig versterken stagiairs het LAM team. Sinds begin juni is dat Iris. Ze stelt zich graag aan je voor.
Hallo
Ik ben Iris, de nieuwe stagiair. Ik heb ervoor gekozen om een stage te lopen in het LAM, omdat ik nog niet zo goed weet wat ik na mijn bachelor kunstgeschiedenis wil gaan doen qua vervolgstudie of werk. Binnen deze stage kan ik meekijken op meerdere plekken in het museum. Van het presenteren en beheren van de kunst tot het meedenken over de bezoekersbelevenis en de communicatie.
Toen ik het LAM als bezoeker bezocht was ik blij verrast. En niet alleen vanwege de kunst en het gebouw. Wat me vooral opviel was dat de bezoekers onderling zoveel leuke gesprekken hadden. De sfeer voelt hier anders dan ik gewend ben. Meer als thuis. Een plek waar je je vrij voelt om te zeggen wat in je opkomt.
Een vreemde combinatie
Het LAM een museum dat op het eerste gezicht niet goed bij mij past. Mijn hart ligt bij de zeventiende eeuw. Toch zijn het LAM en ik een goede match. Zo sluit de kunst aan bij twee van mijn favoriete dingen: stillevens en eten. En niets zo interessant om een link te leggen tussen de oude en nieuwe kunst. Bij een van mijn favoriete kunstwerken, een drieluik van Niek Hendrix, komt dat oude en nieuwe mooi samen. Niek laat zich namelijk inspireren door oude meesterwerken, in dit geval een zeventiende-eeuws jachtbuit van een leerling van Rembrandt.
Handen uit de mouwen
Ik viel de eerste week met mijn neus in de boter. Het was de week waarin het LAM voor het eerst een grote kunstwissel had. Werken werden van de wanden gehaald en meegegeven aan bruikleengevers, andere werken gingen naar het depot. En minstens zoveel kunstwerken kwamen ervoor terug. Wat een week! Ik heb veel kunnen zien en doen.
Ik kijk uit naar de komende weken. Misschien tot binnenkort!
